1.
Πρωί, λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος. Η Ασιμήνα και ο Πλάτων, μαζί με τον Αρτώ το αγαπημένο της κουκλάκι, κοιτάνε τον φεγγάρι Ασιμήνα Πλάτων μου, τι θα απογίνουμε εμείς καρδούλα μου; ο πατέρας μου απολύθηκε, δεν θα μπορεί να καλύπτει τα έξοδά μου. Και η μητέρα μου δεν θα θελήσει να συνεχίσει να με συντηρεί ... ύστερα από αυτά που έμαθε για ‘μενα και τον Νέκτη σε λατρεύω ρε Πλάτων !! Μη σε χάσω κι εσένα φοβάμαι γιατί όμως δεν πρόλαβαν την πτώχευση; τι θα κάνουμε τώρα αγόρι μου; θα πρέπει να βρω δουλειά μα χρωστάω τρία μαθήματα, είμαι λίγο πριν το πτυχίο, δεν θα προλαβαίνω ...Δεν ξέρω … σίγουρα. θα την βρούμε την κατάλληλη λύση. αυτό ελπίζω, τουλάχιστον ... Καθώς η Ασιμήνα συνεχίζει να σκέφτεται, από το διπλανό διαμέρισμα ένας δυνατός κρότος ταράσσει την ψυχική υγεία όλων των ενοίκων της πολυκατοικίας, μιας κι αποτελούσε απόρροια διαμάχης που κατέληξε σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών με χρήση κυνηγετικών όπλων. Ήταν ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων κυνηγών. ο θύτης είχε βρει το θύμα να συνουσιάζετα...